Knjižnica Filozofskog fakulteta
Sveučilišta u Zagrebu
Faculty of Humanities and Social Sciences Institutional Repository

Teatar apsurda u Poljskoj i Mađarskoj

Downloads

Downloads per month over past year

Čelan, Iva. (2014). Teatar apsurda u Poljskoj i Mađarskoj. Diploma Thesis. Filozofski fakultet u Zagrebu, Department of West Slavic Languages and Literature. [mentor Blažina, Dalibor and Bene, Sándor].

[img]
Preview
PDF (Croatian)
Download (830kB) | Preview

Abstract

Niniejsza praca dyplomowa jest przeglądem tendencji w literaturze dramatycznej lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku w Europie. Jednym z nurtów w dramacie tego okresu był tak zwany teatr absurdu, którego termin wprowadził angielski krytyk Martin Esslin. Mając na uwadze kontrowersję samego terminu, w pracy został on przyjęty tylko jako punkt odniesienia, przez którą pokazano podobieństwa i różnice zachodniego i wschodniego dramatu powojennego, koncentrując się na dramacie polskim i węgierskim. Pierwsza część pracy przedstawia rozwój teatru absurdu w Europie Zachodniej i pochodzenie terminu w dziełach Alberta Camus, jak również cechy podstawowe omawianego rodzaju dramatu na przykładach dzieł Samuela Becketta i Eugène'a Ionesco. Środkowa część pracy poświęcona jest analizie dramatu powojennego i warunkom kulturalno-literackich w Polsce i na Węgrzech. Największą uwagę poświęcono dwóm autorom, Sławomirowi Mrożkowi i Istvanowi Örkény, których uważa się za głównych przedstawicieli tego nurtu w Polsce i na Węgrzech. Praca zawiera analizę pięciu dramatów Mrożka, takich jak: Policja, Emigranci, Portret, Tango, Wdowy, oraz następujące dramaty Istvána Örkénya: Rodzina Tótów, Zabawa w koty, Krewni, Szukający klucza, Pisti w krwawej zawierusze. Poprzez analizę wymienionych dramatów stwierdza się, że apolityczny, zachodnioeuropejski teatr absurdu na wschodzie Europy paradoksalnie stał się polityczno-krytycznym teatrem. Analiza również wskazała na dwoisty charakter wschodnioeuropejskiego dramatu absurdu, ponieważ pod powierzchnią polityczną ukrywają się takie same problemy jak w dramacie zachodnim, czyli zainteresowanie się absurdalną pozycją człowieka w świecie pozbawionego celu. Porównanie polskiego i węgierskiego dramatu absurdu uwidoczniło różnicę istniejącą w ramach samego wschodnioeuropejskiego dramatu absurdu. Mianowicie dramaty Sławomira Mrożka wykazują większą bliskość tematyczną z dramaturgami absurdu na Zachodzie, podczas gdy w dramatach Istvána Orkeny pierwszoplanowe są kwestie narodowe. Również interesującym okazał się fakt, że węgierska krytyka literacka za ten sam okres w wschodnioeuropejskiej literaturze dramatycznej preferowała termin groteska, za pomocą którego później różnicowała wschodni teatr absurdu od zachodniego.

Item Type: Diploma Thesis
Uncontrolled Keywords: teatr absurdu, Martin Esslin, dramat wschodnieuropejski, Sławomir Mrożek, István Örkény
Subjects: Slavic languages and literatures > West Slavic languages and literatures - Polish
Departments: Department of West Slavic Languages and Literature
Supervisor: Blažina, Dalibor and Bene, Sándor
Date Deposited: 30 Jun 2014 10:18
Last Modified: 09 Jul 2014 23:23
URI: http://darhiv.ffzg.unizg.hr/id/eprint/4391

Actions (login required)

View Item View Item